Ulica Grodzka w Ciechanowie składa się z dwóch odcinków. Biegnie ze wschodu na zachód: od zbiegu ulicy Płońskiej i Mickiewicza do ulicy Ściegiennego, z przerwą na placu Kościuszki.

Obecna ulica Grodzka przez wiele lat była nie nazwana. Na XIX-wiecznych planach miasta zwykle zaznaczony jest jej wschodni odcinek, ale bez nazwy. Na planie z 1811 r. od wschodu zaznaczono tylko jakieś przejście wiodące do Traktu Warszawskiego (dziś ul. Płońska). Od zachodu, jakiekolwiek przejście do kościoła z Zielonego Rynku nie jest wyrysowane.

Podobnie jest na planie z 1816 r.

Sytuacja nie zmieniła się chyba również w połowie XIX w., bo „Rejestr pomiarowy szczegółowy siedzib miasta Ciechanowa… ułożony w roku 1851 przez geometrę przysięgłego Joachima Łuszczewskiego” nie podaje nazwy uliczki od Zielonego Rynku do Małowarszawskiej (ob. Mickiewicza), ale w części dotyczącej Zielonego Rynku wymienia niezabrukowaną ulicę o powierzchni 60,4 pręta. Był to prawdopodobnie wschodni odcinek obecnej ulicy Grodzkiej. Podobnie, w wykazie placów ulicy Parafialnej (obecnie Ściegiennego) wymienia uliczkę bez nazwy „przy placu 185” o powierzchni 15,1 pręta. Ów plac 185 znajdował się przy Zielonym Rynku i należał do Franciszka Domżalińskiego. Uliczka była zapewne zachodnim odcinkiem obecnej ulicy Grodzkiej. Nie jest obecnie znany plan, do którego ów rejestr się odnosił. Jeszcze w 1957 r. wymieniali go w zbiorach Biura Pomiarów Powiatowej Rady Narodowej w Ciechanowie Józef Kazimierski i Daniela Warecka-Kosacka. Na jego podstawie i przy uwzględnieniu wcześniejszych planów został opracowany w skali 1: 5000 „Plan m. Ciechanowa z r. 1851”. Wobec powyższych uwag logiczne wydaje się nazwanie tam zachodniego odcinka obecnej Grodzkiej ulicą Farną (Parafialną), chociaż we wspomnianym „Rejestrze… Łuszczewskiego” jest wymieniona ulica Parafialna „od Warszawskiej do krzyża i od krzyża do zabudowań kościelnych” czyli obecna Ściegiennego.

 

W okresie międzywojennym ulica w odcinku od Płońskiej do pl. Kościuszki nosiła nazwę ul. 3 Maja.

W czasie wojny ten odcinek Niemcy przekształcili w Hermanstrasse, a odcinek od pl. Kościuszki do Kościelnej – Mauerstrasse.

Tuż po wojnie cała ulica nazywała się ponownie ul. 3 Maja, ale wkrótce przemianowano jej nazwę na ul. Mariana Buczka.