W 2010 r. ukazała się moja książka „Cyprysińscy na Mazowszu”, powstała trochę jako „produkt uboczny” przy zbieraniu materiałów do publikacji „Szulmierz i okolice” (2007).

Pierwszy znany Cyprysiński pojawił się w Sandomierzu i pracował tam jako nadzorca więzienia inkwizycyjnego. Marcin Cyprysiński, bo o nim mowa, z żoną Marianną z Kamińskich miał czterech synów: Kazimierza, Wincentego, Antoniego i Konstantego oraz córkę Ludwikę. To o nich i ich potomkach traktuje książka „Cyprysińscy na Mazowszu”. Marcin Cyprysiński zmarł 17 lipca 1822 r. w Roku życia 64 tym i został pochowany na Cmentarzu Katedralnym w Sandomierzu. Na Mazowszu, a ściślej w Koziczynie, pojawił się jego syn Antoni (1806 1860) – uczestnik powstania listopadowego, ekonomista, publicysta, pracujący w zarządzie Ordynacji Zamoyskich. W 1839 r. ożenił się z Leokadią Romocką i za jej sprawą został w 1843 r. właścicielem koziczyńskiego majątku. Jego dzieci i wnuki objęły w posiadanie na ponad 50 lat, nie tylko Koziczyn, ale też Szulmierz z „przyległościami”, później Pawłowo.

W momencie wydania książki nie wszystkie wydarzenia z ich życia dało się odtworzyć. Ciągle pojawiające się w Internecie źródła archiwalne, publikacje, np. w bibliotekach cyfrowych, wspomnienia różnych osób, a także moje kontakty bezpośrednie i e-mailowe z żyjącymi jeszcze potomkami rodziny Cyprysińskich oraz innymi osobami zainteresowanymi ich losem, będące niejako następstwem wydania książki, zaowocowały nowymi informacjami, które tu chciałabym przekazać zainteresowanym. Będą to biogramy kilku osób, częściowo powtarzające – dla pełniejszego zrozumienia – informacje już opublikowane, ale uzupełnione o nowe szczegóły biograficzne.

P.S. Książka „Cyprysińscy na Mazowszu” jest dostępna w ciechanowskich bibliotekach, można ją też jeszcze nabyć u autorki.